දරුවන් ඇති දැඩි කිරීම අභියෝගාත්මක ගමනකි. විශේෂයෙන් දරුවන්ගේ චර්යාත්මක ගැටළු වලට මුහුණ දීම ඉතා අසීරු කාර්යයකි . තම දරුවන් නරක හැසිරීම් ප්‍රදර්ශනය කරන විට දෙමාපියන් බොහෝ විට අසරණ වන අතර එය කලකිරීමට හා ගැටළුවලට හේතු වේ. මූල ගත හේතු තේරුම් ගැනීම සහ ඵලදායී උපාය මාර්ග අනුගමනය කිරීම මඟින් දරුවන්ගේ අකීකරු හැසිරීම් කළමනාකරණය කිරීමේදී සැලකිය යුතු වෙනසක් ඇති කළ හැකිය.
මූල හේතු තේරුම් ගැනීම
විවිධ හේතූන් මත දරුවන් අකීකරු හැසිරීම් රටා පෙන්නුම් කරයි. නැතිනම් නොහික්මුණු දඟ වැඩ කරයි. මෙම හේතූන් හඳුනා ගැනීම එම හැසිරීම් ආමන්ත්‍රණය කිරීමේ පළමු පියවරයි. මේ සඳහා මෙම පොදු සාධක ඇතුළත් වේ:
අවධානය යොමු නොකිරීම: තම දෙමාපියන්ගෙන් හෝ සම වයසේ මිතුරන්ගෙන් අවධානය ලබා ගැනීමට දරුවන් වැරදි ලෙස හැසිරිය හැක. ඔවුන්ට ඔවුන් කෙරෙහි ලැබෙන සෘණාත්මක අවධානය, තමා කෙරෙහි කිසිදු අවධානයක් නොලැබීමට වඩා හොඳ විය හැකිය.
චිත්තවේගීය අසහනය: මානසික ආතතිය, කාංසාව හෝ පවුල් පරිසරයේ වෙනස්වීම් (නව සහෝදර සහෝදරියන් හෝ දෙමාපියන්ගේ දික්කසාදය වැනි) නරක හැසිරීම් අවුලුවාලිය හැකිය.
සංවර්ධන අවධීන්: ඇතැම් හැසිරීම් සාමාන්‍ය ළමා සංවර්ධනයේ කොටසකි. නිදසුනක් වශයෙන්, කුඩා දරුවන් තම අදහස් ප්‍රකාශ කිරීමට අරගල කරන අතර ඒ හේතුවෙන් බොහෝ විට කෝපයට පත් වේ.
අසම්පූර්ණ වූ අවශ්‍යතා: කුසගින්න, තෙහෙට්ටුව හෝ අධික උත්තේජනය වැනි සපුරන නොලද මූලික අවශ්‍යතා වැරදි හැසිරීම් වලට තුඩු දිය හැකිය.
අවබෝධයක් නොමැතිකම: සමහර විට, දරුවන්ට ඔවුන්ගෙන් අපේක්ෂා කරන්නේ කුමන හැසිරීමද යන්න පිලිබඳ අවබෝධයක් නොමැති වීම.
දෙමාපියන්ට යොදා ගත හැකි ඵලදායී උපාය මාර්ග
අකීකරු හැසිරීම් විසඳීම සඳහා ඉවසීම, අඛණ්ඩතාව සහ සංවේදනය යන්නෙහි සම්මිශ්‍රණයක් අවශ්‍ය වේ.
ඒ සඳහා උපාය මාර්ග කිහිපයක් මෙන්න:
පැහැදිලි අපේක්ෂාවන් සකසන්න: අප ඔවුන්ගෙන් බලාපොරොත්තු වන්නේ කුමක්දැයි දරුවන් දැන සිටිය යුතුය. පැහැදිලි, ස්ථාවර නීති ස්ථාපිත කර ඒවා වයසට ගැළපෙන භාෂාවෙන් දරුවන්ට පැහැදිලි කරන්න.
ධනාත්මක හැසිරීම් තහවුරු කිරීම: ප්‍රශංසාව හෝ කුඩා ත්‍යාග සමඟින් හොඳ හැසිරීමට අනුබල ලබා දෙන්න. ධනාත්මක ශක්තිමත් කිරීම දරුවන් අපේක්ෂිත හැසිරීම නැවත කිරීමට දිරිමත් කරයි.
අඛණ්ඩව විනය පුහුණු කිරීම : නීති කඩ කළ විට, අඛණ්ඩව සහ සුදුසු ප්‍රතිවිපාක යොදන්න. යම් කාලයක් වෙන් කර තැබීම, වරප්‍රසාද අහිමි කිරීම හෝ අමතර වැඩ කටයුතු ලබා දීම වැනි ප්‍රතිවිපාක අඛණ්ඩව භාවිතා කරන්න.
සන්සුන්ව සිටින්න: කෝපයෙන් හෝ කලකිරීමෙන් ප්‍රතික්‍රියා කිරීමෙන් තත්ත්වය උත්සන්න විය හැක. පවුල තුළ ධනාත්මක ආදර්ශයක් තැබීමට දෙමාපියන් ලෙස සන්සුන් හැසිරීමක් පවත්වා ගන්න.
සන්නිවේදනය: පවුල තුළ විවෘත සන්නිවේදනයක් දිරිමත් කරන්න. ඔබේ දරුවාගේ හැඟීම් ගැන විමසා විනිශ්චයකින් තොරව සවන් දෙන්න. ඔවුන්ගේ දෘෂ්ටිකෝණයන් තේරුම් ගැනීමෙන් ඔවුන්ගේ හැසිරීම් පිළිබඳ අවබෝධයක් ලබා ගත හැකිය.
ආදර්ශවත් යහපත් හැසිරීම: දරුවන් තම දෙමාපියන් දෙස බලා ඉගෙන ගනී. ඔබේ දරුවා තුළ ඔබට දැකීමට අවශ්‍ය හැසිරීම ආදර්ශයට ගන්න, එය ගෞරවය පෙන්වීම, කලකිරුණු විට එවැනි අවස්ථා සන්සුන්ව හැසිරවීම හෝ ගැටුම් සාමකාමීව විසඳා ගැනීම යනාදිය මීට නිදසුන්ය.
ක්‍රමානුකූල පරිසරයක් සාදන්න: චර්යාවන් පුහුණු කිරීම, ආරක්ෂාව පිලිබඳ හැඟීමක් දරුවාට ලබා දෙයි. ඔබේ දරුවාට ආහාර ගැනීමට, ගෙදර වැඩ කිරීමට, සෙල්ලම් කිරීම සහ නින්දට යන වේලාවන් සඳහා නිතිපතා කාලසටහනක් ඇති බවට සහතික වන්න.
වෘත්තීය උපකාර පතන්න: පාලනය කළ නොහැකි හැසිරීම දිගටම පැවතුනහොත් හෝ නරක අතට හැරේ නම්, ළමා මනෝවිද්‍යාඥයෙකු හෝ උපදේශකයෙකුගෙන් උපකාර ලබා ගැනීම ද සලකා බලන්න. වෘත්තීය මාර්ගෝපදේශනයට ඔබට අවශ්‍ය සහාය ලබා දිය හැකිය.
ළමුන්ගේ පාලනය කළ නොහැකි හැසිරීම් සමඟ කටයුතු කිරීම ප්‍රතික්ෂේප කළ නොහැකි අභියෝගයකි, නමුත් නිවැරදි ප්‍රවේශය සමඟ දෙමාපියන් විසින් යහපත් හැසිරීම් දිරිමත් කරන ධනාත්මක සහ සහායක පරිසරයක් පෝෂණය කළ හැකිය. ඉවසීම, සංවේදනය සහ ස්ථාවරත්වය මෙහිදී ප්‍රධාන වේ. පාදක වූ හේතු තේරුම් ගැනීමෙන් සහ ඵලදායී උපාය මාර්ග ක්‍රියාවට නැංවීමෙන්, දෙමාපියන්ට තම දරුවන්ට වඩාත් සුදුසු හැසිරීම් දෙසට මඟ පෙන්විය හැකි අතර ඔවුන් හොඳින් හැඩගැසුණු පුද්ගලයන් බවට වර්ධනය වීමට උපකාර කරයි.
